’t boeren systeem
Een levensstijl, een vak of hobby, bezit van landgoed en familie die meehelpt. Als kind van een boer groei je op in dit systeem van herkomst. Een systeem wat al eeuwen bestaat en waar overleven de basis is. Hard werken; Jagen voor eten, akkers verbouwen voor voedsel en dieren verzorgen voor nageslacht en productie.
Als kind weet je niet beter. Als je ouders niet aan het werk zijn dan praten ze er wel over. Passie heet dat tegenwoordig. Werkwoordvormen waren er oneindig, als je maar iets nutigs deed.
Is er leven naast het managen van een boerenbedrijf? Kun je als boerenkind het systeem van hard werken doorbreken? Het is hard werken naar nieuw voortbestaan. Op de plek die voor mij als kind zo veilig voelde.
Vicky
Boerenhart
De boerderij van familie Van der Krogt dateert uit 1938. Opa en oma Van der Krogt stonden aan het roer stonden en voeden negen kinderen en twee knechten op. De boerenhoeve behoorde tot de landgoederen van de familie Smit uit Wassenaar. Zij verpachtte meerdere boerderijen in de regio.
Op jonge leeftijd bleek al dat de oudste zonen poelier wilde worden. Zoon Jacques (1936), vierde in de lijn, deelde vanaf kind af aan zijn liefde met de dieren op de boerderij. Het was duidelijk dat Jacques bij zijn vader zou blijven en het bedrijf zou voortzetten. Na overlijden van opa verhuisde oma naar een huisje aan de overkant.
In 1969 trouwde Jacques met boerendochter Paula Belt uit Stompwijk. Samen werkten zij hard op de boerderij en hielden ze melkvee, varkens en schapen. Samen gingen zij een florerende tijd tegemoet. In 1970 en 1973 werden hun kinderen Vicky en Bert geboren.
In 1979 werd een moderne ligboxenstal met melkput gebouwd. De oude huisstal diende als kalverenstal en landwinkel. In de negentiger jaren werden loodsen gebouwd en het achterterrein volledig verhard.
Bert hielp naast een baan buitenhuis zijn vader op de boerderij. Van voortzetting van het melkveebedrijf was geen sprake. Dit maakte dat rond 2003 het melkvee plaats maakte voor mestvee. Het werk werd zo minde zwaar. De boerderij bleef een levendige plek. Maar al te graag werd met mannen én dames van buitenaf koffie gedronken.
Aanloop was er altijd bij pa. Die traditie blijft!
afscheid processen
In 2012 kreeg vader Jacques te horen dat de al eerder aanwezige prostaatkanker weer actief was. Hierna volgde drieënhalf jaar een worsteling. Op 29 juli 2015 is Jacques op 78 jarige leeftijd overleden. Een waardig afscheid sierde een hete zomerdag, op de boerderij waar vader geboren, getogen en overleden is. Nu trotseert een boom bij de entree op het erf, in zijn as.
De maatschap van Vicky en Bert is voorgezet. Vee van derden stond in de stal en loonwerkers werden ingehuurd. Na een grote brand op 1 november 2018 kwam hier abrupt een einde aan. Naast een asbestramp ging de hooiloods verloren en werd de stal onbruikbaar. Het vee vertrok en de boel stond leeg. Een keuze werd gemaakt. Het roer moest om.
In 2019 is het erf verder aangepakt. Het oude mest bassin en de slachterij op de dijk zijn geruimd.
‘zij vertrok’ ik kwam terug
Na de tienertijd groeide ik het huis al uit. Het leven in de stad, andere delen van het land en de wereld bruisten. In de dynamische tuincentra branche voelde ik mij thuis. Door uitdagende banen en inspirerende mensen heb ik mijzelf ontwikkeld. Leren wilde ik nooit, ik ben autodidact. Niet denken maar doen, net als thuis.
In 2019 ben ik gaan zoeken naar nieuwe kansen op onze locatie. Naast de stad dat moet toch lukken. Ik geloof in een toekomstbestendig platteland. Met weelderige natuur, een garantie voor het ontwikkelen van een publieke ambiance.
Verleiden is het toverwoord. Net als in retailland!
de tijd zit mee
En toen werd de eigentijdse Natuurboerderij Molenwei op de kaart gezet. De toekenning van een Leader Holland Rijnland plattelandsubsidie zorgde voor een start. Zomer 2020 zijn de tipi en de grote Silo tent aangeschaft voor bijeenkomsten. Het Gebiedslab en programma’s voor omwonenden volgen later.
Door Covid-19 werd zomer 2020 halsoverkop een kampeerveld gerealiseerd met kleine tipi’s. Tal van nieuwe activiteiten werden aangezet, de vraag naar groene ruimte was opeens groot.
Na sanering van de oude stal en herbouw van de Barn opende in juni 2021 een nieuwe Molenwei. De tentoonstelling Panorama Plattteland Z-H kon eindelijk open voor het grote publiek.
In 2022 neemt de recreatiefunctie een grote vlucht. De toerisme subsidie van Provincie Z-H kwam op het juiste moment. Met een trekplaats voor toeristen en vergaderlocatie voor bedrijven uit de regio zijn we goed op weg.
burgers betrekken
Met de crowdfunding Molenwei Op Trek is in 2021 geïnvesteerd in vier camping Pods. Elektra is aangelegd op het kampeerveld en de Pods werden kompleet ingericht. Om vakantiegangers kant-en-klaar te faciliteren zijn huurfietsen aangeschaft. De crowdfunding was in korte tijd een succes. Het enthousiasme vanuit familie- en vriendenkring is een grote steun geweest. De trekkershutten naast de stad zijn een schot in de roos. Er is een hele nieuwe wereld opengegaan. De wereld van logies en recreëren zet aan naar de volgende stap.
Na 2 jaar hebben we afscheid genomen van de Pods. Tegenwerking van de gemeente met vergunningen voor verharde kampeerplaatsen deed ons de das om.
Keuzes maken en vooruit kijken. We zijn nu een campererf, meer flelxibiliteit en zelfovorzienende gasten.
worstelend opvolgen
De winter is een periode om naar binnen te gaan. Op het erf en in mijn lijf. Als buitenlocatie ondernemer zit overwinteren in Spanje er niet in. Blijven dromen. Vooral achterstand wegwerken en aandacht voor de burgerij op beleidsniveau.
Zoals het boerensysteem de hakken in het zand kan zetten, het systeem van beleid en omgeving doet niet anders. Boeren werken hard. Politiek werkt tegen met iedere maand salaris. De afstand tussen beide systemen is groot. Samen kom je verder. Als mensen gras gaan eten?
Tijdens mijn zoektocht naar hulpbronnen een BLOG begonnen. De expert of coach die mij kan helpen met het politieke spel is nog niet gevonden. Ik geef niet op.
Keuzes maken
Seizoen 2023 was niet te vergelijken met 2022. De half minder gasten, minder omzet, minder zorgen en kosten.
Net als vele boeren ben ik een agrarisch ondernemer zonder toekomstperspectief. Zicht op wat wel kan of mag is onbereikbaar. Alle ballen in de lucht blijft houden, 7-daagse werkweken en blijven investeren in een verpauperd erf daar pas ik voor.
Komend jaar ligt er een uitdagende taak. Met beleidsmakers van Provincie Zuid Holland en Gemeente Leidschendam-Voorburg én onze eigen achterban van architecten en adviseurs gaan we eerst de koers maar eens bepalen. We wachten met spanning af en staan klaar voor onze campergasten en groepen die passen binnen onze aangepaste koers.
